Εγκύκλιοι

ΕΛΛΗ Ν ΙΚΗ ΔΗ ΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΣΤΑΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΕΩΡΩΝ
------------
Βλαχαβα & Φειδιου 43
422 00 ΚΑΛΑΜΠΑΚΑ

XΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2 0 1 6

ΣΕΡΑΦΕΙΜ
ΜΕ ΤΗΝ ΧΑΡΙΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ
ΣΤΑΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΕΩΡΩΝ

Πρός
Τούς Εὐλαβεῖς ἱερεῖς μας, τους ἀξίους μοναχούς καί μαναχάς
καί τόν ἐκλεκτόν εὐσεβῆ λαόν μας

Ἀγαπητοί μου

«Ὁ Λόγος σάρξ ἐγένετο καί
ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν» (Ἰωάν. Α΄ 14)

Ἡ ἑορτή τῶν Χριστουγέννων δέν ἀποτελεῖ μία ἁπλῆ ἀνάμνηση τῆς ἐλεύσεως στόν κόσμο τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, οὔτε ἀσφαλῶς ἕνα κοσμικό γεγονός πού μᾶς παρέχει τήν εὐκαιρία να ἑορτάσουμε «κοσμικά»αὐτή τήν ἑορτή, ἀλλά εἶναι ἡ κατ΄ἐξοχήν ἑορτή πού ἔχει ἄμεσο σχέσι με αὐτή τήν ὕπαρξι τοῦ ἀνθρὠπου στόν ὁποῖο προσφέρει οὐσιαστικά μηνύματα ἀληθινῆς ζωῆς και ἀξιοπρεπείας στόν ἄνθρωπο. Δυστυχῶς ἀντιμετωπίζουμε καί αὐτή τήν ἑορτή τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ ὡσάν μιά εὐκαιρία ξεκουράσεως σωματικῆς καί προσωρινῶν ἀπολαύσεων.

Ὅμως τό ρητόν τοῦ Εὐαγγελίου πού ἐτέθη στήν ἀρχή τῆς ἑορταστικῆς Ἐγκυκλίου μᾶς προσγειώνει στήν βαθύτερη σημασία τοῦ νοήματος τῆς θείας ἐνανθρωπήσεως ἤ τῆς θείας σαρκώσεως τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἄς ἰδοῦμε τό κείμενο ἀναλυτικά. Ἡ πρώτη μικρή φράση μᾶς λέγει ὅτι « ὁ Λόγος σάρξ ἐγένετο» Ποῖος εἶναι ὁ Λόγος. Εἶναι τό δεύτερο πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, ὁ Ἰησοῦς Χριστός. Εἶναι Ἐκεῖνος διά τοῦ ὁποίου τά πάντα ἐγένοντο. Εἶναι ὁ δημιουργικός λόγος και πού ὅλα ἔγιναν μέ τήν ἰδικήν του παρέμβασι. «Εἶπε και ἐγενήθησαν» ( Ψαλμ. 32, 9). Αὐτός ὁ Λόγος, ὁ γεννηθείς Χριστός εἶναι ἡ αἰτία να γίνουν δι΄Αὐτοῦ «τά πάντα και εἰς αὐτόν ἔκτισται» (Κολσ. Α, 16). Το μεγαλεῖον τῆς σαρκώσεως τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ ἀποδεικνύει τήν ἄπειρον ἀγάπην του πρός τόν ἄνθρωπο καί αὐτή ἡ ἀγάπη του φανερώνεται ἀπό τήν πρώτη στιγμή τῆς ἐλεύσεως στή γῆ ὅταν μέσα στή φτωχική φάτνη ἀναπαύεται ὁ Μεγάλος Θεός και συνυπάρχει μέ τά ἄλογα ζῶα ὁ Θεός Λόγος.

Αὐτήν τήν ἀγάπην Του ὀφείλουμε νά τήν σεβαστοῦμε και νά μεταποιήσουμε σέ καθημερινή μας πράξη μέ σταθερή πορεία στήν πνευματική μας ζωή, στή ζωή τῆς χάριτος καί τῆς ἀληθινῆς καί ἐμπράκτου ἀγάπης.

Τό δεύτερο μεγαλειῶδες μήνυμα πού μᾶς δίνει τό ἀνωτέρω χωρίο εἶναι ὅτι ὁ αὐτός Λόγος, δηλαδή ὁ Χριστός «ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν». Ὅτι μέ τήν ἰδικήν του θέλησιν καί συγκατάβαση θέλησε νά κατασκηνώσει μέσα μας. Μέ τόν τρόπον αὐτόν ὁ Ἰησοῦς Χριστός καταδέχεται νά συγκατοικήσει μέ τό πλάσμα του, τόν ἄνθρωπο τόν «πεσόντα» καί ἔνοχο μέ τίς καθημερινές του πράξεις γιά νά τοῦ χαρίση τήν σωτηρία, τήν χαρά τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ καί κυρίως τήν δυνατότητα νά αἰσθανθῆ ὁ ἄνθρωπος τήν ἀξίαν του καί τήν θέσιν του πού εἶναι κοντά εἰς τόν Θεόν. Ἡ Θεία Κοινωνία ἀγαπητοί μου ἀδελφοί εἶναι τό ἀποκορύφωμα αὐτῆς τῆς συνυπάρξεως τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ μέ τόν ἄνθρωπο.

Ἀγαπητοί μου.

Τά ἐφετεινά Χριστούγεννα ἀποτελοῦν ἀκόμη μία εὐκαιρία νά πλησιάσουμε μέ ἐπίγνωσι καί ἀγάπη Αὐτόν πού ἀγάπησε καί ταπεινώθηκε γιά τόν καθένα μας καί θά εἶναι μία ξεχωριστή εὐλογία. Πολλοί βλέπουν τά Χριστούγεννα σήμερα διαφορετικά ἀπό τά προηγούμενα. Τά Χριστούγεννα εἶναι τά ἴδια, γιατί ὁ Χριστός πού εἶναι το κέντρον αὐτῆς τῆς μεγάλης ἑορτῆς παραμένει «ὁ αὐτός εἰς τούς ἀιῶνας». Οἱ συνθῆκες καί τά προβλήματα συντελοῦν να μᾶς φαίνονται σάν μιά «ἀποξενωμένη» ἑορτή. Ἀλλά γι’ αὐτό πρέπει νά ἀντιδράσουμε μέ τήν βαθειά μας πίστι στόν Σωτῆρα Χριστόν καί μέ τήν ἔμπρακτον προσωπική μας ἀγάπη στόν συνάνθρωπό μας πού βασανίζεται εἴτε ἀπό τήν ἁμαρτία εἴτε ἀπό τήν ἀνέχεια.

Ἅς χαροῦμε τά Χριστούγεννα μέ κέντρο τόν Χριστόν.

Χρόνια Εὐλογημένα, καλήν ἑορτήν καί εὐτυχισμένο τό Νέον Ἔτος.

Ἡ Χάρις Του εἴη μεθ΄ ὑμῶν.

Μετά πατρικῶν εὐχῶν

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ Ο ΣΤΑΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΕΩΡΩΝ ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Υ.Γ.: Ἡ Ἐγκύκλιος ν΄ ἀναγνωσθῆ κατά τή Θεία Λειτουργία τῶν Χριστου-γέννων τήν ὥραν τοῦ Κοινωνικοῦ...