*** ο Φαραώ επιδιώκει  να αφανίσει το λαό των Εβραίων με την θανάτωση των νεογέννητων αγοριών, αλλά οι μαίες προτιμούν να υπακούσουν στο θέλημα του Θεού

***η ανατροφή που παίρνει ο Μωυσής κατά τα πρώτα χρόνια του από την μητέρα του μένει ριζωμένη στην ψυχή του, παρ΄όλο που ζει σαράντα χρόνια στο παλάτι του Φαραώ

ΣΧΟΛΙΑ

«Ας θαυμάσουμε και τον ψυχικό ηρωισμό των μαιών , που εφοβούντο τον Θεόν και όχι τον Φαραώ. Γι αυτό και η Γραφή αναφέρει τα ονόματα των γυναικών αυτών τον καιρό που δεν μας αναφέρει κανένα όνομα Εβραίας από αυτές που γεννήθηκαν στην Αίγυπτο. Και ο Θεός, για να τις αμοίψει, τους χάριζε αφθονία αγαθών.» (από την Παλαιά Διαθήκη μετά συντόμου ερμηνείας, εκδ.  ο Σωτήρ, τόμος 2ος, σ.18)

Ας έρθουμε και στη σημερινή εποχή. Υπήρξε περιστατικό όπου γιατρός διώχτηκε νομικά γιατί αρνήθηκε να κάνει έκτρωση! (από το περιοδικό Πολύτεκνη Οικογένεια). Αλλά και άλλοι ευσυνείδητοι  δημόσιοι υπάλληλοι ή απλοί πολίτες διώκονται γιατί προτιμούν να υπακούσουν στο Θεό, παρά στα αντίθεα προστάγματα του κράτους… Ο Θεός όμως ανταμείβει τους πιστούς Του με αφθονία υλικών και πνευματικών αγαθών.

Η μητέρα του Μωυσή έκανε αυτό το τέχνασμα με την ελπίδα της διασώσεως του παιδιού της. Πρέπει να την ήταν πολύ γενναία, γιατί  ήξερε ότι την περίμενε μεγάλη τιμωρία από την απείθεια της στους νόμους του Φαραώ. Αυτή τη γενναιότητα μετέδωσε και στον γιο της.

Στα τρία ή τέσσερα χρόνια (τόσο θήλαζαν τα παιδιά τους οι Εβραίοι και οι άλλοι λαοί της Ανατολής, σύμφωνα με τους σχολιαστές) που τον κράτησε κοντά της και τον θήλασε, του μετέδωσε την βαθειά πίστη στο Θεό και την ευσέβεια. Τα σαράντα χρόνια που έζησε στο παλάτι του Φαραώ δεν μπόρεσαν να τα ξεριζώσουν από την ψυχή του! (Πράξεις Ζ 23, προς Εβραίους ια, 23-25).  Εδώ φαίνεται η  σημασία της ανατροφής κατά τα πρώτα  χρόνια της ζωής και η αξία του στενού δεσμού μητέρας- παιδιού, που δημιουργείται μέσω του μητρικού θηλασμού.

πηγη